* Inteligencja a zdolności twórcze
Wielu psychologów i pedagogów wyraża pogląd, że sprawdzać i oceniać
u ucznia bezpośrednio można tylko wiedzę, umiejętności i nawyki,
tak jakby możliwości umysłowe stanowiły bliżej nieuchwytną, nie
podlegająca kontroli właściwość, za której rozwój nie można odpowiadać.
Inteligencja pozostaje, tak jak inne właściwości psychiczne, na
zewnątrz osiągnięć i stanowi jedynie warunek niezbędny dla sukcesu.
Inteligencja często identyfikowana jest ze zdolnością. Traktuje
się ją jako zdolność ogólną, będąca podstawą wszelkich osiągnięć;
jako jedną z podstawowych zdolności ogólnych; jako zdolność ogólną
obok specjalnych uzdolnień, a także jako jedną z ogólnych zdolności
obok wielu specjalnych. Przeważa jednak pogląd, że inteligencja
jest zdolnością ogólną, sprzyjającą wszelkim sukcesom.
>>> więcej
* Rozwiązywanie problemów a myślenie twórcze
Rozwiązywanie problemów i myślenie twórcze mają ze sobą tak wiele
wspólnego, że w zasadzie można je traktować jako to samo zjawisko. Jest coś z twórczości
w każdym
spontanicznym rozwiązywaniu problemów, a myślenie twórcze jest
zwykle traktowane jako środek prowadzący do rozwiązania jakiegoś problemu. Obie czynności
oparte są na przypominaniu transferowym; gdyby opierały się tylko na przypominaniu
odtwarzającym, takie zachowania nie byłyby ani rozwiązywaniem problemów
ani myśleniem twórczym.
>>> więcej
* Ekspresja i aktywność twórcza dziecka
Już od momentu urodzenia dziecko zaczyna siebie wyrażać. Początkowo
u noworodków chodzi wprawdzie tylko o potrzeby instynktowne, o których
musi być powiadomione otoczenie, w pierwszej fazie prawie wyłącznie
reprezentowane przez matkę. Pierwsze krzyki i ruchy noworodka są
rodzajem prymitywnego języka, z którego pomocą dziecko próbuje porozumieć
się z matką.
Już jednak w pierwszych tygodnia życia możemy u dziecka odróżnić
zachowania wyrażające nie tylko potrzebę zaspokojenia głodu lecz
także nie mające określonego celu, wyrażające jedynie chęć impulsywnego
uzewnętrznienia uczuć ogólnych, jak np. przyjemność, strach lub
gniew. Naturalnie, owo wyrażanie siebie zależy ostatecznie od somatycznej
i psychicznej dyspozycji dziecka. Ponieważ nie jest ono zupełnie
bezpośrednie i nie ma na celu natychmiastowego zaspokojenia potrzeby,
przeto nazywane jest "ekspresją swobodną".
>>> wiecej
* Dramatyzacja
*
teatr bez publicznośCI
Nie wiadomo dokładnie, ani dlaczego człowiek odczuwa potrzebę
grania, ani co się w nim dzieje w trakcie procesu przyjmowania na
siebie innej postaci, tj. tworzenia roli. Natomiast zupełnie oczywistą
i stwierdzalną empirycznie jest rozdzielność postaci scenicznej
i prywatnej osobowości aktora. Aktor nie przyjmuje fikcyjnej egzystencji
odtwarzanej postaci jako własnej, ale jakby tylko na chwilę i
to przede wszystkim w procesie adaptacji, czyli prób zanurza się
w niej, by następnie odtworzyć jej kształt podczas spektaklu. Ów
proces ukazywania postaci bywa niekiedy połączony z przelotnym
identyfikowaniem się aktora z granym bohaterem, ale jest to
identyfikacja kontrolowana.
>>> więcej
* Rozpoznawanie i kształcenie zdolności twórczych (model normatywny)
Każda działalność człowieka zdeterminowana jest odpowiednio
sprawną czynnością wielu funkcji psychicznych jak: spostrzeganie
, wyobrażenie, zapamiętywanie, myślenie itd. Działalność może mieć
charakter reproduktywny lub produktywny. Tradycyjne nauczanie w
szkole opiera się głównie na funkcji pamięci, co sprzyja rozwojowi
zdolności reproduktywnych. Zajęcia pozaszkolne są okazją do rozwoju
myślenia, zwłaszcza dywergencyjnego. Szkoła coraz częściej korzysta
z metod poszukujących, ale ogrom pracy programowej i niewłaściwy
jej układ powodują sporadyczność uczenia przez rozumienie, rozwiązywanie
problemów. Poglądy dotyczące rozpoznawania dzieci zdolnych na podstawie
ich ocen w szkole, nie mogą być zaakceptowane. Znanych jest bowiem
wiele przypadków z praktyki, gdzie bardzo dobrze uczące się dzieci
w szkole podstawowej, a nawet w średniej, mają później duże trudności
w wyższej uczelni, często odpadając po pierwszym semestrze. Nierzadko
spotyka się także przypadki, kiedy uczniowie uchodzący w szkole
podstawowej za tzw. trudnych i uzyskujący wiele ocen
negatywnych, w warunkach dla nich korzystnych osiągają rezultaty
w działalności twórczej daleko przekraczając opinie niektórych
nauczycieli.
>>> więcej
* Konsekwencje eksperymentalnego treningu dramatycznego.
Utworzenie dwóch grup eksperymentalnych i dwóch kontrolnych daje
nadzieję, że wyniki średniego poziomu zdolności twórczych uzyskane
w badaniu II etapu oddają rzeczywisty charakter badania. Gdyby grupy
były jeszcze większe (np. po 100 osób), to zaufanie do średniej
ich wyników byłoby większe, gdyż w ten sposób ujmowałyby wierniejszy
obraz całej populacji i większe byłoby prawdopodobieństwo, że obliczona
na tej podstawie średnia jest zgodna ze średnią całej populacji.
Istotność każdej statystycznie uzyskanej wartości zależy więc od
liczby pomiarów, stanowiących jej podstawę i ważne jest, aby w każdym
przypadku wiedzieć, jaki jest stopień tej istotności, tj. jak duże
można mieć zaufanie do otrzymanej wartości.
>>> więcej
* Jak rozwinąć się twórczo
* Testy i ćWICZENIA
Można założyć, że zwiększać się będzie coraz bardziej występowanie
nowych dla człowieka sytuacji i problemów, w których niezbędne będzie
twórcze zachowanie. Przyjęcie tego założenia czynić powinno bardziej
pożądanym wprowadzenie takich form zajęć, które zwiększają możliwości
twórcze człowieka.
>>> więcej