* Inteligencja a zdolności twórcze
Wielu psychologów i pedagogów wyraża pogląd, że sprawdzać i oceniać u ucznia bezpośrednio można tylko wiedzę, umiejętności i nawyki, tak jakby możliwości umysłowe stanowiły bliżej nieuchwytną, nie podlegająca kontroli właściwość, za której rozwój nie można odpowiadać. Inteligencja pozostaje, tak jak inne właściwości psychiczne, na zewnątrz osiągnięć i stanowi jedynie warunek niezbędny dla sukcesu.

Inteligencja często identyfikowana jest ze zdolnością. Traktuje się ją jako zdolność ogólną, będąca podstawą wszelkich osiągnięć; jako jedną z podstawowych zdolności ogólnych; jako zdolność ogólną obok specjalnych uzdolnień, a także jako jedną z ogólnych zdolności obok wielu specjalnych. Przeważa jednak pogląd, że inteligencja jest zdolnością ogólną, sprzyjającą wszelkim sukcesom.
>>> więcej

* Rozwiązywanie problemów a myślenie twórcze
Rozwiązywanie problemów i myślenie twórcze mają ze sobą tak wiele wspólnego, że w zasadzie można je traktować jako to samo zjawisko. Jest coś z twórczości w każdym spontanicznym rozwiązywaniu problemów, a myślenie twórcze jest zwykle traktowane jako środek prowadzący do rozwiązania jakiegoś problemu. Obie czynności oparte są na przypominaniu transferowym; gdyby opierały się tylko na przypominaniu odtwarzającym, takie zachowania nie byłyby ani rozwiązywaniem problemów ani myśleniem twórczym.
>>> więcej

* Ekspresja i aktywność twórcza dziecka
Już od momentu urodzenia dziecko zaczyna siebie wyrażać. Początkowo u noworodków chodzi wprawdzie tylko o potrzeby instynktowne, o których musi być powiadomione otoczenie, w pierwszej fazie prawie wyłącznie reprezentowane przez matkę. Pierwsze krzyki i ruchy noworodka są rodzajem prymitywnego języka, z którego pomocą dziecko próbuje porozumieć się z matką.

Już jednak w pierwszych tygodnia życia możemy u dziecka odróżnić zachowania wyrażające nie tylko potrzebę zaspokojenia głodu lecz także nie mające określonego celu, wyrażające jedynie chęć impulsywnego uzewnętrznienia uczuć ogólnych, jak np. przyjemność, strach lub gniew. Naturalnie, owo wyrażanie siebie zależy ostatecznie od somatycznej i psychicznej dyspozycji dziecka. Ponieważ nie jest ono zupełnie bezpośrednie i nie ma na celu natychmiastowego zaspokojenia potrzeby, przeto nazywane jest "ekspresją swobodną".
>>> wiecej

* Dramatyzacja * teatr bez publicznośCI
Nie wiadomo dokładnie, ani dlaczego człowiek odczuwa potrzebę grania, ani co się w nim dzieje w trakcie procesu przyjmowania na siebie innej postaci, tj. tworzenia roli. Natomiast zupełnie oczywistą i stwierdzalną empirycznie jest rozdzielność postaci scenicznej i prywatnej osobowości aktora. Aktor nie przyjmuje fikcyjnej egzystencji odtwarzanej postaci jako własnej, ale jakby tylko na chwilę i to przede wszystkim w procesie adaptacji, czyli prób zanurza się w niej, by następnie odtworzyć jej kształt podczas spektaklu. Ów proces ukazywania postaci bywa niekiedy połączony z przelotnym identyfikowaniem się aktora z granym bohaterem, ale jest to identyfikacja kontrolowana.
>>> więcej


* Rozpoznawanie i kształcenie zdolności twórczych (model normatywny)
Każda działalność człowieka zdeterminowana jest odpowiednio sprawną czynnością wielu funkcji psychicznych jak: spostrzeganie , wyobrażenie, zapamiętywanie, myślenie itd. Działalność może mieć charakter reproduktywny lub produktywny. Tradycyjne nauczanie w szkole opiera się głównie na funkcji pamięci, co sprzyja rozwojowi zdolności reproduktywnych. Zajęcia pozaszkolne są okazją do rozwoju myślenia, zwłaszcza dywergencyjnego. Szkoła coraz częściej korzysta z metod poszukujących, ale ogrom pracy programowej i niewłaściwy jej układ powodują sporadyczność uczenia przez rozumienie, rozwiązywanie problemów. Poglądy dotyczące rozpoznawania dzieci zdolnych na podstawie ich ocen w szkole, nie mogą być zaakceptowane. Znanych jest bowiem wiele przypadków z praktyki, gdzie bardzo dobrze uczące się dzieci w szkole podstawowej, a nawet w średniej, mają później duże trudności w wyższej uczelni, często odpadając po pierwszym semestrze. Nierzadko spotyka się także przypadki, kiedy uczniowie uchodzący w szkole podstawowej za tzw. trudnych i uzyskujący wiele ocen negatywnych, w warunkach dla nich korzystnych osiągają rezultaty w działalności twórczej daleko przekraczając opinie niektórych nauczycieli.
>>> więcej

* Konsekwencje eksperymentalnego treningu dramatycznego.
Utworzenie dwóch grup eksperymentalnych i dwóch kontrolnych daje nadzieję, że wyniki średniego poziomu zdolności twórczych uzyskane w badaniu II etapu oddają rzeczywisty charakter badania. Gdyby grupy były jeszcze większe (np. po 100 osób), to zaufanie do średniej ich wyników byłoby większe, gdyż w ten sposób ujmowałyby wierniejszy obraz całej populacji i większe byłoby prawdopodobieństwo, że obliczona na tej podstawie średnia jest zgodna ze średnią całej populacji.

Istotność każdej statystycznie uzyskanej wartości zależy więc od liczby pomiarów, stanowiących jej podstawę i ważne jest, aby w każdym przypadku wiedzieć, jaki jest stopień tej istotności, tj. jak duże można mieć zaufanie do otrzymanej wartości.
>>> więcej

* Jak rozwinąć się twórczo * Testy i ćWICZENIA
Można założyć, że zwiększać się będzie coraz bardziej występowanie nowych dla człowieka sytuacji i problemów, w których niezbędne będzie twórcze zachowanie. Przyjęcie tego założenia czynić powinno bardziej pożądanym wprowadzenie takich form zajęć, które zwiększają możliwości twórcze człowieka.
>>> więcej

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ >>>